Slapen bij de wijnboer

Is er sprake van een trend, wereldwijd? Wijn en toerisme, het is zo langzamerhand niet meer los te koppelen. Je kunt wijnwandelen, wijnproeven, slapen bij de wijnboer, druiven plukken, helpen bij het wijnmaakproces enzovoort. Je kunt nu ook in Duitsland je eigen Steillage gaan exploiteren!
Is er enig ander landbouw product dat zo veel impact heeft op het toerisme in een streek? Appelboomgaarden misschien, of pruimen en kersenbomen. Maar slapen bij de kersenboer is lang niet zo populair als slapen bij de wijnboer. Zelfs in de Bordeaux zien wijnboeren in dat er geld te halen valt bij geïnteresseerden die graag op een wijndomein slapen, zie De Verleiding (Volkskrantkatern) van zaterdag 24 september. In dat artikel werden ook weer de Sources de Caudalie genoemd, een kuuroord waar je baadt in wijn en gezichtsmaskers van druivenschillen kunt krijgen.
In Amerika hebben ze al enige tijd ontdekt dat je wijndomein openstellen voor feesten en partijen een lucratieve business is. Aan de Finger Lakes in de staat New York hebben diverse domeinen een goed lopend restaurant.
En ook in Nederland loopt het wijntoerisme goed. Open dagen bij wijngaarden (1 en 2 oktober bijvoorbeeld) zijn er regelmatig. In Eibergen is onlangs wijngaard Hof van Gelderland gestart, over enige tijd met Bed&Breakfast. Let maar op, als over decennia de wijnbouw hier in Nederland zover ontwikkeld is – mede als gevolg van de klimaatveranderingen – wordt het hier ook weer erg gewild om een paar dagen druiven te gaan plukken. Of zouden we daar dan, net als bij de asperges, goedkope werkkrachten uit het voormalige Oostblok voor moeten inhuren?
Ik vermoed dat die populariteit van het wijntoerisme niet los te zien is van het eco-toerisme. Mensen willen weer weten waar hun eten en drinken vandaan komt. De Slow Food-beweging groeit niet voor niets. Eten en drinken kopen bij een boer, op een biologische markt of in een landgoedwinkel, het heeft toch iets persoonlijkers dan kopen in een supermarkt, vind ik zelf.