Gisteren ben ik er weer ingetrapt. Wijnmarkt bij AH, themaland Zuid-Afrika. We hadden afgesproken niets te proberen, maar het rustige etiket van de Sincerely Sauvignon Blanc 2005 sprak me zo aan dat ik de fles gekocht heb. Het excuus was: past goed bij de groentenschotel met geitenkaas vanavond. En ik moet zeggen: het bleek een uitstekende wijn, heel Frans, heel Sauvignon Blanc. Gemaakt door Neil Ellis, een wijnmaker van naam in de Zuid-Afrika. Heeft hele goede Sauvignon Blanc’s op zijn naam staan. We herkenden citrusvruchten, maar ook iets bloemigs, iets ronds. Vreemd genoeg meende ik een spoortje vanille te bespeuren; we dachten onmiddellijk aan eikenhout (een verdwaalde snipper??). Volgens de gegevens die Google mij opleverde over Neil Ellis kan dat niet, maar ik meende toch echt iets te bespeuren.
Maar nu de prijs: ik moest voor deze fles € 6,99 neertellen, normale prijs € 8,69. Voor die prijs kunnen we dezelfde wijn uit Frankrijk halen, bedachten we. Een lekkere Sancerre van Crochet, of een Pouilly Fumé. Is absoluut mogelijk. Dus wat rechtvaardigt nu eigenlijk dat we dergelijke flessen in Nederland importeren? Eigenlijk niets, volgens mij. Het is prima wijn hoor, niets mis mee, eindelijk eens een goede fles uit Zuid-Afrika. Maar waarom iets van ver halen, alleen omdat het lekker is? Zeker als dat lekkers veel dichter bij huis ook te vinden is, voor dezelfde prijs.
Je begrijpt het al, ik ben eigenlijk wel een beetje een anti-globalist. Ik probeer in de winter groenten te eten die hier in de winter verkrijgbaar zijn, geen boontjes uit warmere streken. Vlees komt van de Groene Weg-slagers, niet uit Argentinië. Enzovoort… Helemaal consequent kun je daar niet altijd in zijn, maar we doen ons best. Zo hou ik van een goed glas thee, bij voorkeur Darjeeling, maar thee wordt nu eenmaal niet in Europa verbouwd.
En soms ben ik er ook wel dubbel in, geef ik toe. Het is best leuk om wijnen uit verre streken te proeven en te leren waarderen. Recent had ik een Australische ‘aandrang’. Een stukje Australische wijngeschiedenis volgt morgen nog. Maar als je er goed over gaat nadenken, is het eigenlijk van de zotte. Wijn uit Europa die naar Australië en de VS gaat, wijn uit Zuid-Afrika en Australië die naar West-Europa komt. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? En ik heb nog geen wijn uit een heel ver land geproefd die niet geëvenaard wordt door een wijn uit Europa. Of het moet de Canadese icewine van Inniskillen zijn. Maar als ik wat Oostenrijkse of Duitse Eisweinen ging proeven, kwam dat ook wel goed, denk ik.
Mariella: dat vind ik een sympathieke gedachte! Milieumensen hebben weleens uitgerekend dat bij iedere liter wijn die je bijv. van Down Under haalt een liter stookolie moet. Zonde dus, al ging het je alleen maar om je portemonnee!
Toch hoop ik dat die Z-Afrikaanse SB anders is dan een Loire SB. Hij heeft vermoedelijk minder mineraal en meer van die boerengrond-tonen. Dat zou wél een reden kunnen zijn om die smaak uit Z-Afrika te halen. Net zo goed als die Nieuw Zeelandse, die zo overrompelend stuivend je glas uit vliegen dat je afvraagt waarom ze dat nou niet voor elkaar krijgen in het geboorteland van deze druif.
Maar vermoedelijk staat die fles om heel andere redenen bij AH op het schap. De wijn heeft een smaak zoals je die overal uitgemiddeld in warme landen vindt (denk ook aan Z-Frankrijk en Italië) en is met een stoot technologie zo ‘gepimpt’ dat hij iedereen min of meer bevalt.
Vervolgens wegen de lage kosten van zwarte handen niet op tegen de meerkosten van een liter stookolie zodat de consument liever die Z-Afrikaan neemt.
De Aussies, die wel met hoge loonkosten zitten, zagen er tot een paar jaar geleden brood in om naar de Languedoc-Roussillon te komen: dichter bij hun markt, zelfde type klimaat, minder transportkosten én twee oogsten door hetzelfde team (hun zomer is immers onze winter en omgekeerd). Maar ja, op dit moment wordt er overal in de wereld te veel wijn gemaakt. Die plannen zijn dus voorlopig even van de de baan.
Doe eens een proeverijtje van een Z-Afrikaans, een Z-Franse, een Australische en een Loire SB. Er zijn vast verschillen bij die het ver halen rechtvaardigen. Maar ook ‘gepimpte-wijnen’ die overal min of meer hetzelfde smaken.
Dick, die Zuid-Afrikaanse Sauvignon was in dat geval zo goed als Frans! Geen reden om hem van de andere kant van de wereld te halen dus. Ik twijfel er sterk aan of het stuivende van een Nieuw Zeelandse wijn het rechtvaardigt om hem naar hier te halen. Als je goed zoekt in Frankrijk, vind je dit ook, daar ben ik van overtuigd. Maar het is wel goed zoeken, dat geef ik toe.
Het blijft een moeilijk punt voor mij.