De oogst was mager dit jaar. Slechts twee flessen rood en twee flessen champagne vonden hun weg via kerstpakketten en relatiegeschenken naar ons huis. En dat terwijl ze zeggen dat de economie aantrekt…. Dat is andere jaren wel beter geweest. Ik klaag niet hoor, eigenlijk vind ik al die geschenken maar onzin. Maar als ik dan toch iets krijg toegeschoven, laat het dan ook iets goeds zijn. Wat is dat toch met kerstpakketten, dat daar altijd een vorm van bocht in moet zitten? Flesjes van een paar euro, meer kan het niet geweest zijn.
Waar heb ik het dan over? Wel, het volgende: een fles Vega Roble Tempranillo 2003, Vino de la Tierra de Castilla. Had best iets kunnen zijn, uit deze Spaanse streek kunnen best redelijke wijnen komen. Maar helaas, mijn reactie na de eerste slok was: niet opdrinken, wegspoelen. Bijna azijnig, geen fruit, geen nasmaak. Dat de fles toch leeg is gedronken kwam meer door onze lamlendige stemming dan door de wijn. Beter niets meer over zeggen dus.
De volgende fles is ook rood, een Shiraz uit Queensland, Clovely Estate 2003. Zegt me niets, maar zal er binnenkort iets over melden. Zat niet in een kerstpakket, was een relatiegeschenk. Wie weet…
Gelukkig zijn er ook twee flessen waar ik wel iets van verwacht: twee dezelfde champagnes van Chapuy, een kleine producent die zelfs in de Hachette staat. Dat belooft toch wel wat, als ik de beschrijving in dit Franse standaardwerk zo lees. Als ik op 1 januari puf heb, wordt dit vervolgd.
