Eigenlijk is het tijd voor een proefnotitie van de Wine Blogging Wednesday-wijnen, maar die staat op een computer waar ik vandaag niet bij kan! Dom, maar dan houden jullie hem nog tegoed voor morgen. Vandaag een leuk reisje naar Spanje.
Zondag dronken we bij een stoofschotel met varkensvlees, aardappel en paprika een heerlijke Spaanse wijn, de Casa de la Ermita Crianza 2003.
Casa de la Ermita is een jong en modern wijnbedrijf in Jumilla, een streek ten noorden van Murcia en ten westen van Alicante, in het zuidwesten van Spanje. De wijngaarden van het bedrijf liggen in bergachtig gebied, vlak bij een regionaal park ‘El Carche’.
Nog niet zo lang geleden kwamen uit dit gebied vooral futloze rode wijnen, maar door wat vroeger te plukken en dus wat minder overrijp fruit te gebruiken én door fermentatie onder gecontroleerde temperatuuromstandigheden is men er nu in geslaagd in dit warme en droge gebied ook lichtere en fruitigere wijnen te maken. Advies is wel vaak ze jong te drinken.
In 1999 namen vier wijnliefhebbers die reeds ervaring hadden met de druivenverbouw het initiatief een nieuw wijnbedrijf in de streek te beginnen, waarbij ze tevens kozen voor een verantwoorde, ecologische aanpak. Zij wilden vooral wijn maken van de plaatselijke druif, de monastrell, die hier nog op ongeënte wortelstokken voorkomt. De gevreesde druifluis heeft het gebied namelijk nooit aangetast. De Monastrell-wijnen van Casa de la Ermita hebben inmiddels al de internationale wijnpers gehaald en wonnen vele prijzen.
In de crianza die wij dronken waren behalve monastrell ook bekendere druivensoorten als tempranillo en cabernet sauvignon verwerkt. Een crianza is een wijn die minstens twee jaar oud moet zijn, waarvan één jaar op eiken vaten. Blijkbaar mag daar een beetje mee gespeeld worden, want op ons etiket werd vermeld dat de wijn maar tien maanden in Franse en Amerikaanse vaten had gelegen. Een crianza mag niet voor het derde jaar op de markt gebracht worden. (Aangezien we in 2006 leven, klopt het dan precies dat wij een 2003 dronken.)
Ons beviel deze wijn uitstekend: fris en heel fruitig met een wel duidelijk aanwezig aroma van vanille (vanwege de rijping op houten vaten). De geur deed denken aan bramenjam of rijpe pruimen. De wijn had een donkerrode kleur en niet al te veel tannines. Na een dag openstaan waren de tannines opvallender. Vooral bij de varkensvleesstoofpot, een aangepast Portugees recept, paste de wijn erg goed. Zeker een wijn om vaker te drinken en gelukkig komt het alcoholpercentage ook niet boven de 14% uit. Het advies om deze wijnen jong te drinken kunnen we zeker beamen.
In Nederland is de wijn via internet wel te vinden, hij wordt geïmporteerd door Kwast Wijnkopers. Als consument moet je er rond de € 8,00 voor betalen. Wat mij betreft mag deze wijn vaker aangeschaft worden, absoluut een categorie 1: yes, daar willen we meer van drinken!
Mocht je een overwinteraar in Spanje zijn, of er deze zomer op bezoek gaan: Casa de la Ermita is zich stevig aan het profileren en wil graag bezoekers naar het bedrijf trekken. Op de site tref je een brochure aan met daarin alle informatie in vier talen.