Ken je dat? Je gaat naar een proeverij om serieus wijn te proeven en nieuwe dingen te leren, maar tijdens het proeven gaan langzaam alle lessen over proeven en spugen overboord, en wordt het steeds gezelliger. Dat overkwam mij vanmiddag, tijdens de overzichtsproeverij van Margaret Wines in de Utrechtse Sociëteit de Vereniging aan de Mariaplaats.
Tijdens een masterclass die ik aan het begin van de middag bezocht – waarover later meer – ging het nog allemaal goed, maar toen ik later eenmaal de prachtige Italiaanse kazen, geserveerd door cateraar Mammoni, had geproefd, liep het ‘mis’. Ik had natuurlijk moeten noteren welke kaas het beste met welke wijn combineerde, smaakprofielen à la Peter Klosse moeten analyseren en gewichtig moeten doen over die kaas wel met die wijn en die absoluut niet. Maar nee: ik heb gewoon genoten!
Het werd daarmee een middag van leuke, kleine ontdekkingen. Ariane had al eens tegen me gezegd dat appelstroop heel goed combineerde met allerhande gerechten, maar tot vanmiddag had ik dat maar niets gevonden. Bah, appelstroop, zoet en klef….. Bij de grote schalen met Italiaanse kazen als provolone, pecorino, fontina, gorgonzola en ubriaco stonden echter ook schalen heerlijk brood en bakjes appelstroop. Wat een combinatie: pecorino met appelstroop en verse walnoten. Heerlijk!
Een andere ontdekking was een stukje ubriaco met een slokje Pedro Ximenez. Ubriaco wordt – aldus een internetbron – traditioneel gerijpt in een mengsel van wijn, druivenschillen en pitten, die de korst een diepbruinrode kleur geven. Sommige websites vertellen me dat ubriaco uit Lombardije komt, andere plaatsen de kaas in de Veneto, bij Venetië. Ubriaco schijnt ‘dronken’ te betekenen, overigens 😉
Pedro Ximenez (PX) ken ik alleen van de heerlijke combinatie met chocoladetaart; nooit had ik kunnen bedenken dat deze wijn ook met kaas zou combineren. Maar het toeval hielp een handje vanmiddag; alleen omdat ik als laatste wijn nog de PX wilde proberen, gebeurde het dat de kaas en de wijn kort na elkaar in mijn mond kwamen. De stroperige, zoete, chocoladebruine wijn uit het zuiden van Spanje, gemaakt van één van de bekende sherrydruiven, combineerde uitstekend met de wat frisse, notige koemelkse kaas van ongepasteuriseerde melk, uit het noorden van Italië.
Zo zie je maar weer: wijn en kaas kunnen ondanks alle recente discussies toch hele verrassende en spannende combinaties opleveren. En wijn, net als kaas, is er uiteindelijk om genoten te worden, niet om te ontleden en te analyseren. Wat maakt het uit van welke druiven een wijn gemaakt is of van welk dier de melk voor de kaas komt; als het allemaal maar goed smaakt……. Ik heb dat vanmiddag weer eens ervaren, en het kan me weinig schelen dat ik nauwelijks details over wijnen en kazen heb genoteerd.
Eigenlijk kan het gewoon niet vaak genoeg herhaald worden: wijn is er om te drinken, niet te bediscussiëren of te analyseren.
Vorig jaar proefde ik met kerst een Franse kaas die in druivenmost gehuld was, na wat googelen denk ik dat dit de Tomme au marc de raisin is geweest, een rauwmelkse kaas uit de Alpen. Ook een aanrader!
Het omgekeerde kwam ik trouwens op internet ook tegen: een borrelhapje van druiven gehuld in geitenkaas, maar dat terzijde.
Ariane
Tome aux marc de raisins is ook in Nederland te krijgen, ik at ‘m laatst bij een proefclubgenoot! Heerlijk inderdaad. Aangezien er bij ons in de buurt een nieuwe kaasboer zit, ga ik eens kijken of ik deze kaas kan krijgen… Je hoort nog!