Allemaal Netwerk gezien gisteren? Het programma besteedde aandacht aan de wijncrisis in Frankrijk en deed dat door met Ilja Gort langs een tweetal wijnproducenten te gaan. En passant werd Gort ‘één van de beste wijnmakers van Frankrijk’ genoemd. Op zo’n moment zie je weer eens de betrekkelijkheid van adjectieven als goed, beter, best. Want wie vindt dat eigenlijk, dat Gort ‘een van de beste’ is? Ik niet, en de deelnemers aan de eerste Wine Blogging Wednesday ook niet. (We proefden daar zijn rosé.) Maar goed, deze opmerking laten we maar gewoon even voor wat hij is.
Laat ik nog even aandacht besteden aan het item: de strekking was als volgt. Het gaat slecht in Frankrijk met de wijnboeren, ze kunnen hun wijn aan de straatstenen niet kwijt. Alleen echt goede wijn (vertegenwoordigd in de reportage door een niet met name genoemd groot Bordeauxs domein met Nederlandse woordvoerder) verkoopt nog. (Hé, zou Netwerk het omgedraaid hebben: Ilja Gort verkoopt, dus is zijn wijn goed……?)
En waarom gaat het volgens Netwerk slecht: omdat de Franse regels te streng zijn en landen buiten Europa te veel coca cola-wijnen produceren (of hamburger-wijnen, zoals Gort het uitdrukte).
Als ik ooit een simplistische weergave van een complex probleem heb gezien, was het gisteren wel op Netwerk. Ik ga maar niet herhalen hoe het volgens mij dan wel zit. Zie hiervoor Foodlog en elders op Wijnkronieken.
Maar opnieuw gold gisterenavond, net als met het Journaal-item over de Russische wijncrisis, dat er veel non-informatie wordt gegeven op de televisie. Jammer!
Je kan en mag zeggen wat je wilt over Ilja Gort. Hij verkoopt zijn wijnen toch maar mooi, daar zullen veel wijnboeren best jaloers op zijn.
Ik vond zijn wijnen ook niet zo bijzonder totdat ik ze toch maar eens goed ging proeven én beoordelen met de bijbehorende prijs. OK, het is een gewone wijn goed voor de supermarktverkopen maar ik drink niet elke dag een Tempier of Ott.
Er zit nog wel wat tussen Tempier en Gort, naar mijn mening. Ik beweer ook niet dat Gort echt slecht is, maar de beste…. dat gaat me veel en veel te ver. Oké, hij verkoopt, en onder de supermarktwijnen is het niet slecht, zeker niet. Maar er zijn echt betere wijnen voor dezelfde prijs te vinden.
Tempier en Tulipe mag ik inderdaad niet vergelijken….:-)
Maar het is me net even te makkelijk om Ilja Gort “altijd maar weer af te kraken” want dat doen ze overal en het lijkt wel mode. De man maakt (of laat maken?) gewoon eenvoudige wijnen die blijkbaar erg goed verkopen. Dat zet blijkbaar veel kwaad bloed. Hij weet zijn produkt goed aan te prijzen en het werkt.
En natuurlijk zijn er betere wijnen te vinden voor die prijs. Dat maakt de eeuwige zoektocht naar dat soort wijnen ook zo leuk!
Eigenlijk ging deze blog ook helemaal niet over Ilja Gort, al stoorde ik me aan de aanduiding ‘een van de beste wijnmakers van Frankrijk’.
Het ging me vooral om de simplistische weergave van Frankrijk’s wijnprobleem. Dat ze bij Netwerk Ilja Gort vragen daar iets over te zeggen, prima. Maar noem hem dan niet ‘een van de beste’. Noem hem liever: een wijnboer die goed verkoopt. Goed verkopen is gewoon niet ‘de beste’ zijn.
Hear, hear! Het is gewoon slechte journalistiek om (1) het wijnprobleem in Frankrijk zo te versimpelen en (2) om Gort een van de beste wijnmakers van Frankrijk te noemen. Mariella’s kritiek is dus absoluut geen kritiek op Gort, maar op Netwerk.
Lieve mensen, Gort is een uitstekende reclame(deuntjes)maker maar geen wijnmaker. Daar heeft hij zijn personeel voor en daar doet hij ook niet geheimzinnig over.
Versta me goed: bravo, dat er ook mensen zijn die hun wijn verkopen!!!
Een bloody shame is inderdaad dat Gort kennelijk het icoon voor de kennis over wijn in dit land is geworden. Van zijn analyse klopt niets! Volg de sporen die Mariëlla al aangaf. Gort hoeft zich overigens nauwelijks te schamen: ook de kranten, de Europese Commissie en – zoals blijkt – ook Netwerk bergijpen er niet veel van (wat zijn bloggers toch een ‘klotejournalisten – vrij naar Marco Derksen van Marketingfacts ….)
Maar gelukkig voor Gort: hij heeft meer verstand van marketing!!
Wat ik nog vergat: als ik me niet vergis maakt darling Frenchy Ilja gebruik van een Australische wijnmaker (je-weet-wel van de Coca-Cola wijnen).
Maar ik kan me natuurlijk vergissen 😉