Gisteren raakten we thuis in een boeiende discussie: waar koop je nu wijn als je het met de supermarktwijnen gehad hebt? Hoe ziet de Nederlandse wijnmarkt er nu eigenlijk uit? Koop je bij een slijter betere wijnen dan bij een supermarkt? Wat is de plaats van de vele wijnclubs? En hoe doen de internetwijnhandels het eigenlijk? Wat is hun plaats in het aanbod?
Grappig genoeg las ik diezelfde avond in een persbericht van het Wijninformatiecentrum over de beurs Dranken 2006 de volgende zinnen: ‘Naast het Nederlands gedistilleerd beschikt Dranken 2006 over een tweede sterke pijler: wijnen uit alle windstreken. Ook dit jaar zorgt een representatieve aanwezigheid van importeurs voor een veelomvattend aanbod aan wijnen waarmee drankenspecialisten zich kunnen profileren tegenover de concurrent die de laatste jaren een steeds groter marktaandeel heeft veroverd: de supermarkt. Er zijn tekenen die erop wijzen dat de consument met het ten gunste kerend economisch tij voor de aankoop van karaktervolle wijnen met uitstraling de weg naar de slijter weer beter weet te vinden.’
Mijn vraag was onmiddellijk: ervaren wij, als consumenten, dit ook zo? Koop je bij de slijter een betere wijn dan bij de supermarkt?
Zelf zie ik de kwaliteitspiramide in Nederland als volgt: helemaal bovenaan staan de zelfstandige wijnhandels, de mannen en vrouwen met passie voor hun vak die zelf nog de producenten in de landen van herkomst gaan bezoeken op zoek naar de wijnen die in hun pakket passen. Zij kennen hun afnemers, hebben een eigen voorkeur en smaak en laten geld niet boven kwaliteit gaan. Zij vormen echter maar een heel klein topje op de berg van wijn die in Nederland te koop is.
Helemaal onderaan, aan de brede basis van de piramide, staan de discounters als Lidl en Aldi, met gelijk daarboven een heel brede laag van supermarkten. Een enkele keer vind je er acceptabele wijn, maar om een wijnvoorraadje op te bouwen moet je er niet zijn. Maar wat zit daar nu precies nog tussen?
Achterliggende vraag voor mij is ook: waar haal ik straks wijnen voor Wine Blogging Wednesday die in Nederland breed verkrijgbaar zijn maar die beter zijn dan supermarktwijn? Dus ik gooi de bovenstaande vragen maar even in de groep. Wat denken jullie ervan?
Dranken 2006 – nationale beurs voor professionals in dranken voor thuisverbruik: zondag 17 en maandag 18 september in Homeboxx te Nieuwegein.
Afgebeelde foto Summer Hill Pyramid Winery in British Columbia, Canada
En als het nou eens gewoon een zooitje was en dit soort marktindelingen allemaal papier zijn?
Ook de ‘serieuze’wijnhandel heeft de noidge ‘supermarktwijnen’ in het assortiment.
Eeen ideetje wellicht voor WBW: slijterswijnen uit de supermarkt en supermarktwijnen van de slijter/serieuze wijnhandel. En dan wel voor dezelfde prijs natuurlijk.
Dat om maar eens te zien dat er wijnen van €4 zijn die niet misstaan naast een van €20?
Of mooie etikette, naast lelijke (schijnt een belangrijk criterium te zijn, zeker bij wijn die mensen elkaar kado geven), maar dan testen op smaak?
Ha, de knuppel maar gelijk weer in het hoenderhok gegooid 😉
Uiteraard besef ik dat er ook serieuze wijnhandels zijn met colawijnen en supermarkten met hele beste (Fitou Les Douze van de Hema bijvoorbeeld).
Maar blijft staan: wat kun je eigenlijk bij de slijter verwachten? Welke slijters(ketens) hebben een goede doorsnee?
Lang geleden hadden we in de nieuwsgroep nl.dranken.wijn ook al de Virtuele Wijn Proeverij (zie: http://home.planet.nl/~robert.koopman/vwp.htm .
En uiteraard moesten ook daar de wijnen in heel Nederland goed verkrijgbaar zijn. Dan kom je toch uit op de “matige” tot “slechte” wijnen, helaas.
De wijnen die ik nu koop bij kleine zelfstandige importeurs of bij kleine wijnhandelaren zijn echt stukken beter dan de wijnen uit de supermarkt. Maar dat is bijna logisch.
Robert, ik zou het eerlijk gezegd wel eens blind naast elkaar willen proeven.
Tuurlijk: logisch dat de kleinen (waarvan ik er zelf 1 ben) een beter aanbod nastreven. Anders hebben ze helemaal geen bestaansrecht meer naast de groten.
Niettemin: altijd bezwijken ze weer voor die kleine volume, maar toch goedkopere wijn. Die dan eigenlijk in P/Q te duur uitpakt tov een supermarktwijn.
Hema heeft er midden jaren ’90 een tijdje een sport van gemaakt écht allemaal prima geprijsde toppertjes naar de winkel te halen (het kan dus!!!). Dat is alweer een tijd gelden, maar te zeggen viel dat Hema in P/Q destijds tot de beste wijnhandels van ons land hoorde. Daar zat overigens een duidelijke strategie achter: loss leaders om het betere publiek de HEMA in te krijgen. En da’s ook weer de reden dat ze gestopt zijn vermoedelijk: snobs do it elsewhere. Tant mieux voor de ‘professionele’ wijnhandel.
Zoals je ziet, ik neem graag alle kanten van het vak met een korrel zout. We zijn tenslotte allemaal net mensen.
In theorie klopt het natuurlijk, dat de onderkant van de markt de supermarktketens zijn, vervolgens de slijterijen en dan de gespecialiseerde wijnhandel. Echter deze segmenten overlappen elkaar voor een groot gedeelte in prijs en kwaliteit.
Komt nog bij de wijnverkoop via het Internet, daar vind verkoop plaats in alle mogelijke prijs- cq kwaliteitsklassen.
Wat mezelf betreft, ik koop meestal mijn wijn bij een tweetal gespecialiseerde wijnhandelaars. Ook tijdens mijn vakanties naar Frankrijk wil ik af en toe wel eens een flesje meenemen -)
Bij slijters koop ik eigenlijk zelden of nooit.
Ook via Internet heb ik nog nooit wijn gekocht. Een uitzondering vormt Colruyt in België, je bestelt via Internet en gaat vervolgens drie dagen later de wijnen afhalen in een Colruyt filiaal naar keuze.
Supermarkten hebben wel mijn aandacht, echter ik koop er zelden of nooit, althans in Nederland niet. Maar ik blijf wel graag op de hoogte van hun assortiment, want de meeste wijn wordt in Nederland toch via dit kanaal afgezet.
Wel in België (of Frankrijk) neem ik geregeld een of meerdere flesjes mee uit de supermarkt, hun assortiment ligt op een hoger en beter niveau dan in Nederland.
Afgelopen week kocht ik bijvoorbeeld bij GB in België een heel aardig flesje riesling van Dr. Bürklin- Wolf uit Wachenheim (Brd).
Ik zie een dergelijke wijn nog niet zo gauw bij AH in het schap liggen.
Met WBW-wijnen blijft het moeilijk, alles valt of staat bij de algemene verkrijgbaarheid in het land van de betreffende wijnen.
Zo te lezen in alle commentaren is er voorlopig discussiestof genoeg !
Ed
Mariëlla,
Een mogelijk antwoord op jouw laatste vraag kan zijn: de online wijnspecialist.
Dit zijn vaak de mensen met een passie, halen hun wijn meestal zelf bij de bron, hebben een minimum aan opslagkosten, geen kosten aan winkelpand o.i.d. Kunnen daardoor scherp aanbieden.
En, dat is voor WBW het belangrijkste argument: ze zijn breed verkrijgbaar. Als er maar voldoende vraag is naar hun wijnen kunnen ze straks ook per 1 á 2 flessen verzenden.
Wat wil je nog meer?
Cuno,
inderdaad is dit een optie, maar ook bij de onlinewinkels zit ongetwijfeld rijp en groen. Ik ben het met Dick grotendeels eens: de gangbare markindelingen zouden wel eens papier kunnen zijn. Ik ken ook simpele wijnen van gerenommeerde wijnhandelaren die ik liever niet op een feestje krijg, net zo goed als ik uitstekende rosés uit de supermarkt ken. Het is zaak het kaf van het koren weten te scheiden. Blijft staan dat een nadere verkenning van de wereld tussen supermarkt en zelfstandige wijnhandel best eens nuttig kan zijn. Ik denk ook in de richting van inkoopcombinaties als Les Genereux. Geen volledige landelijke dekking, maar mogelijk toch eens uit te proberen voor WBW. We spreken er binnenkort verder over.
Grapedistrict
Een interressant stuk, over waar haal je je wijn als je het gehad hebt met de supermarkt. zelf weet ik ook niet weet welke wijn ik moet kiezen in de supermarkt. en vooral niet waarbij. En om naar de wijnspeciaalzaak te gaan en daar met wijntermen waar je u tegen zegt aangesproken te worden heb ik ook geen zin in. Ik ben laatst echter in een winkel geweest waar ik het wel pretig vond om een wijntje te kopen bij Grapedistrict(.nl). ik denk dat deze winkel perfect aansluit op hetgeen geschreven