Vele webloggers hebben al geschreven over het overlijden van prins Bernhard. Ze hebben daarbij ook zijn voorliefde voor roze champagne vermeld. Moet ik het er dan ook nog over hebben? Ja, misschien toch even wel. Om allerlei redenen: allereerst omdat ik in mijn ‘jonge’ jaren een groot fan was van het koninklijk huis. Sinds de vele affaires de afgelopen jaren is dat sterk veranderd, maar ik heb nog hele collecties met ansichtkaarten.
Wat ik aan Bernhard’s overlijden ontroerend vind is het volgende. De berichten over de relaties tussen Bernhard en Juliana waren de laatste jaren niet altijd even positief. De man zou buitenechtelijke relaties en kinderen hebben (gehad). Toch heeft hij de dood van zijn echtgenote met maar slechts zeven maanden overleefd. Ze hadden blijkbaar toch een zeer hechte band, en zonder Juliana had het voor Bernhard mogelijk niet echt meer zin.
Ten tweede heb ik ook nog een aardige herinnering aan Bernhard: ooit heb ik de prins in levende lijve meegemaakt, bij een opening in het Joods Historisch Museum begin jaren negentig. Bernhard zou de opening verrichten van een tentoonstelling met moderne kunst. De kunstenaars gaven hun visie op de Tweede Wereldoorlog. Erg geïnteresseerd kwam Bernhard niet over: tijdens de speeches leek het of hij sliep. Na de officiële opening volgde uiteraard de borrel. Normaal gesproken wordt er in het Museumcafé alleen kosjere wijn geschonken. Meegebrachte drank en etenswaren zijn niet welkom. Maar voor de prins werd natuurlijk een uitzondering gemaakt. Zijn roze champagne mocht uiteraard wel uitgeschonken worden, alleen voor hem zelf. Wij, personeelsleden en gasten, moesten het doen met gewone kosjere witte en rode wijn.
Toch kan ik wel met de prins meevoelen: het leven is tenslotte te kort om slecht wijn te drinken.
Wat was dan die roze champagne: Cuvée Louise Pommery Rosé. Helaas ben ik geen champagne kenner en kan er dus weing over zeggen. Het
AD heeft er gelukkig meer info over. Zou die champagne eigenlijk betaalbaar zijn voor de gewone man? Ik heb al diverse tips voor een fles champagine met Oud en Nieuw, maar ik zal toch ook eens deze in de gaten houden.