Zo, na de stevige inleiding enige dagen terug volgen hier onze meest recente belevenissen in de AOVDQS Côtes de Millau. Tijdens onze vakantie proefden we diverse wijnen uit deze jonge appellation, gelegen op de hellingen langs de rivier de Tarn ten noorden en zuiden van de stad Millau. Van matig tot beter tot – uiteindelijk – goed.
Welke wijnen proefden we? In de supermarkten van Millau kun je vooral de Cru de Consuls kopen, in rood en rosé. Harde wijnen, iets te zuur, mogelijk van niet zo rijp fruit gemaakt. Vorig jaar noteerde ik: ruig als de streek. We probeerden de rosé ook dit jaar weer, maar ons oordeel is niet veranderd. Geen wijn die we vaker willen drinken.
Domaine de La Tour St. Martin haalden we vorig jaar eveneens uit de supermarkt: harde, jonge wijn, redelijk bij de harde pittige worst van de plaatselijke slager (in Nant). Veel tannine, wel voldoende fruit, dieprode kleur, enigszins troebel. Kortom, een wijn die voor een keer bij de barbecue acceptabel was, maar eveneens niet voor herhaling vatbaar.
Dit jaar kochten we ook wijn op de markt in Nant. De eigenaar van Domaine de la Cardabelle prees op nogal opdringerige wijze zijn wijnen aan. Aangezien je in de bloedhitte op een drukke markt niet echt goed kunt proeven (vinden wij), besloten we maar een fles rood mee te nemen voor later, bij de tent. De wijn viel ons niet mee, als was hij ook niet echt slecht. Te hard, te boers, weinig te genieten. Deze maker heeft naar onze mening nog een en ander te leren.
In het linkse actiecentrum van de Larzac, La Jasse, onder andere bekend van acties tegen de komst van het leger op de Larzac en tegen genetisch gemanipuleerd voedsel (OGM NON, José Bové), kochten we een fles wijn van Dominique et Isabelle Pottier, Vignerons. De fles meldde dat het bedrijf bezig was om te schakelen naar biologische teelt. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik eigenlijk alleen maar nieuwsgierig was en niet veel van de wijn verwachtte. Laat dit nu de beste Millau zijn die we dan toe hadden geproefd… Veel fruit aanwezig, wel wat hard, beetje boers, maar toch genietbaar. De wijn was overduidelijk gemaakt van syrah, waarschijnlijk aangevuld met wat cabernet sauvignon voor onder andere kleur. Bovendien maar 13% alcohol. Wat ons betreft categorie 2: heel blij als we dit op feestjes voorgezet krijgen. Ons vertrouwen in de Côtes de Millau was weer een beetje hersteld. En toen moesten de beste flessen nog komen. Maar daar zal ik later deze week op doorgaan.
Beste Mariëlla,
Ik ben enkele dagen geleden in het Comptoir Paysan geweest. Dit is een soort supermarkt, in augustus 2012 geopend door de coöperatie in Compeyre, waaraan lokale producenten uit de Aveyron hun produkten leveren. Zo leveren de coöperaties van Millau en die van de Gorges du Tarn ook hun wijnen. Ik moet zeggen: de kwaliteit van de wijnen waren boven verwachting.
In het Comptoir is een afzonderlijke ruimte waar de wijnen geproefd kunnen worden. Je wordt er vriendelijk bediend en men toont werkelijk interesse in wat je zoekt. Ik ging voor rood en rosé: de Montrozier rosé 2011 (€ 5,80), de Sampette 2008 (€ 6,80), Montrozier 2010 (€8,65) en de Collection 2010 (€ 10,50). De rosé is een behoorlijk gestructureerde wijn, levendig met fraaie zuren; de rode wijnen zijn vrij krachtig, niet het uiterste in verfijning maar wel smakelijk, rijp, goede balans tussen fruit en structuur en een prima begeleider aan tafel.. Het houtgebruik (m.n. bij de Collection) is goed gedoseerd. In vergelijking met een aantal jaren geleden vind ik dat er duidelijk een sprong voorwaarts is gemaakt. Goed nieuws derhalve. Als je in de gelegenheid komt, check dan of jouw ervaring overeenkomt met de mijne!
Groet, Jan Kort
Leuk om te horen, Jan, Ik zou willen dat ik er snel even kon gaan kijken, klinkt heel erg de moeite waard. Mocht ik er komende tijd/jaren weer eens heen gaan, ga ik absoluut kijken.
Groetjes, en geniet van de wijnen!