Onze wijnkast ligt vol met een aantal ‘ééntjes’, eenzame flessen, overgebleven van een drie- of zestal of soms in zijn of haar eentje aangeschaft. Om ruimte te maken voor wat nieuwe voorraad zijn we wat ééntjes aan het opmaken. Nou, opmaken, dat klinkt wat negatief. Het is over het algemeen een genoegen deze flessen aan te breken, want er zitten hele beste bij.
Zoals de fles van gisterenavond, bij zeewolf in romige saus (zie Allerhande 13 van dit jaar): een Château Carbonnieux 2000 (blanc uiteraard).
We dronken deze grand cru classé uit de Graves voor het eerst zo’n zeven jaar terug. Een bevriende, niet slecht in de slappe was zittende Engelsman, deed ons een paar flessen cadeau. De fles van gisteren, de 2000, komt meen ik van een Wijnweek van AH (gekocht met airmiles of zoiets…..).
De Carbonnieux heeft als AOC aanduiding Pessac-Léognan, een appellation die in 1987 ontstond door bundeling van de inspanningen van een aantal topklasse producenten in een aantal dorpen in de Graves. Er komt dan ook vrij veel goede wijn vandaan: alle grands crus classés van de Graves vallen onder de Appellation Pessac-Léognan Controlée, ook Château Haut-Brion.
Witte Pessac-Léognan is vooral gebaseerd op sauvignon blanc, aangevuld met sémillon. De witte Carbonnieux heeft ongeveer 65% sauvignon blanc en wordt op hout gelagerd. Die houttonen kwamen gisteren stevig naar voren. Eerst bleef die indruk nog wat beperkt, wat lichte vanille en toasttonen, maar naarmate de wijn langer open stond, werd het hout steeds aanweziger. Voor mij uiteindelijk zelfs iets té aanwezig. Ondanks dat vond ik het een uitstekende wijn. Een mooie lichtgele kleur, heel zuiver, naast het hout was er veel fris fruit aanwezig, vooral druif. Achteraf meen ik ook wel iets van lindebloesem te hebben bespeurd, maar ik werd pas op het idee gebracht toen ik beschrijvingen van witte Pessac-Léognan las. Abrikozen, perziken, brem en citrusvruchten heb ik er echter zeer zeker niet uitgehaald.
4 reacties
Reacties zijn gesloten.
Château Carbonnieux blanc krijgt elk jaar goede tot lovende kritieken.
In het bijzonder deze 2000, dit is de topper van de afgelopen 20 jaar, die volgens mij nog niet optimaal op dronk is.
Mogelijk dat over een paar jaar het overheersende hout iets zal zijn afgenomen.
Ook opvallend is het mooie en frisse fruit dat je beschrijft.
Meestal wordt fruit een beetje ondergeschikt, nadat een malolactische gisting heeft plaatsgehad. (vandaar waarschijnlijk ook het ontbreken van citrustonen)
Ik gunde me hiervan een paar flessen in mijn keldertje -)
Ed
Ik vermoedde al dat we hem misschien te vroeg hebben geopend. Dat is het probleem van eentjes. Ik wist niet dat dit de topper van de afgelopen twintig jaar was, ik ben altijd heel slecht in jaren!
Ben benieuwd naar jouw ervaringen over een paar jaar.
Mariëlla
Hallo,
Jullie reacties dateren van 2005. Dat is inmiddels 4 jaar geleden.
Welnu, ik heb de gelegenheid om enkele MAGNUMflessen Chateau Carbonnieux blanc 2000 te kopen.
Ik ben echter wat bezorgd over de ouderdom. De wijn is goed bewaard, en het zijn magnumflessen, maar toch… het prijsniveau van deze wijn is niet van die aard om onbezonnen te werk te gaan.
Kunnen jullie mij wat advies geven?
Ik moet komende zaterdag een beslissing nemen.
Alvast bedankt.
Johan
johan.leroy@scarlet.be
Johan, volgens Hugh Johnson (Wijngids 2009), is de witte Carbonnieux van 2000 nu nog uitstekend! Zij komen in 2009 als eerste in aanmerking op(en) gemaakt te worden. Deze witte wijnen kunnen tot circa 10 jaar ouderen, daarna zijn ze nog steeds niet slecht, maar zullen ze ook niet meer ontwikkelen. Als je het geld ervoor over hebt én ze tussen nu en uiterlijk eind 2010 minimaal 1 fles drinkt om uit te proberen, lijkt het me het proberen waard.
Maar zoals je zegt: onbezonnen te werk gaan moet je zeker niet. Blijf je twijfelen, doe het niet. Want garanties zijn er nooit. De flessen kunnen bijvoorbeeld ‘kurk’ hebben… Succes, ik hoor graag het vervolg.