Ooit echte geuze lambiek gedronken? Dit vrij zure bier wordt traditioneel gebrouwen in en rond Brussel, in het dal van het riviertje de Zenne. Het riviertje is tegenwoordig geheel ondergronds en van de traditionele geuzebrouwerijen is er nog maar één over.
Brouwerij Cantillon bevindt zich midden in Anderlecht, in een negentiende-eeuwse wat vervallen woonwijk die onlangs wel een opknapbeurt heeft gehad. Als alle steigers in de omringende straten weg zijn, zou dit wel eens een buurt met mooie appartementen kunnen worden. Maar dit terzijde.
Bij Cantillon zeggen ze nog steeds bier te brouwen met gebruikmaking van de in de lucht aanwezige, heel specifieke gistsoorten uit het dal van de Zenne. Vijftien jaar geleden, toen we er voor het eerst waren, vroeg ik me al af hoe dit kon, met al die grootsteedse luchtvervuiling. Anno 2005 wordt dit echter nog steeds verteld en meer kom je echt niet te weten over ‘het geheim van de brouwer’.
Bijzonder dit jaar was een bier met de intrigerende titel Vigneronne. 
Op het etiket wordt de Vigneronne ‘een delicaat compromis tussen bier en wijn’ genoemd. Het bier wordt gemaakt van 100% lambiek, het nog jonge bier dat een aantal jaar op vat rijpt om uiteindelijk als geuze de fles in te gaan. De lambiek voor de Vigneronne heeft twee jaar gerijpt en er hebben witte druiven in geweekt. Van die druiven wordt nog vermeld dat het chasselas druiven zijn. Hoe het proces van de toevoeging van druiven precies in zijn werk gaat, wordt niet vermeld, ook niet op de website. Weer een geheim van de brouwer! Geen geheim is dat de Vigneronne in zeer beperkte hoeveelheden wordt gemaakt. Hij vertegenwoordigt slechts 5% van de totale bierproductie van de brouwerij. Wij kochten op 15 oktober de laatste fles van de voorraad. Gelukkig komen in oktober de druiven weer binnen voor de nieuwe lading. Volgens de website worden die uit het buitenland aangekocht, vroeger kwamen ze van het nabijlegen dorpen als Hoeilaart, Overijse en Huldenberg, waar een aanzienlijk kassenteelt van druiven bestond. Overigens een interessant stukje Belgische tuinbouwgeschiedenis, die verbouw van druiven in ‘serres’. In het buitenland is dit zo goed als onbekend, in België vind je er nog regelmatig verwijzingen naar.
Wij dronken de Vigneronne bij een brood met kaasmaaltijd, een prima combinatie. Zelfgebakken brood, diverse lekkere kazen van onze eigen kaasboer Kees en een glas (nou, oké, twee glazen) koele Vigneronne (serveren op 12 tot 15°C). Wel een smaak waar je van moet leren houden, want het lijkt vooral zuur. Toch is de Vigneronne ronder, fruitiger dan een gewone geuze. Een beetje vergelijkbaar met een straffe muscadet, maar dan anders. Of een goede chasselas. Hé, welke wijn wordt in Zwitserland ook al weer bij kaasfondue geschonken: Fendant, een andere naam voor ….. chasselas!