Gisteren bezocht ik drie heel verschillende plaatsen om wijn te halen: de eigen kelderbox van een kleine wijnimporteur, het historische pand (ook een kelder, maar dan anders…) van een gerenommeerde wijnhandel en het wijngangpad van de plaatselijke grootgrutter.
De wijnen die ik bij ieder afzonderlijk haalde, hadden telkens een ander doel: met de wijnen van de kleinere importeur wilde ik mezelf weer eens wat nieuwe ervaringen bezorgen, de wijnen van de eeuwenoude wijnhandel waren om cadeau te geven aan mijn schoonvader en de supermarktwijn was bedoeld voor ’s avonds bij het Mahjonggspel. Op zulke diverse plekken kun je je wijn in Nederland dus halen. Maar je moet daarbij wel weten wat wat is en waar je wat haalt.
De kleine importeur is gespecialiseerd in bijzondere wijnen, vaak van onbekendere druivenrassen. Binnenkort volgt een proefnotitie van een uitzonderlijke rosé gemaakt van Picpoul Noir. De traditionele wijnhandelaar blinkt uit op het gebied van port, goede betaalbare Bordeaux en diverse zeer goede Franse wijnen, onder andere uit de Elzas. Echt flessen om iemand cadeau te geven! En bij de supermarkt nam ik nog een fles mee omdat we eigenlijk niets in huis hadden voor die vrienden die Mahjongg kwamen spelen en die zo van wat zoetere witte wijn houden. Een wijnkast vol wijn, maar niets om te schenken 😉
Overigens is dat nog best moeilijk, een goede wijn uitzoeken voor ’s avonds bij wat hapjes en zoutjes. Eigenlijk moet je letten op het alcoholgehalte, de druivensoort, welke hapjes je gaat neerzetten e.d. Uiteindelijk koos ik voor een Chileense Viognier, Casillero del Diablo 2005 van Concha y Toro. Het achteretiket had het over ‘a long, sweet finish’, dus ik durfde de gok wel te nemen dat de wijn zou bevallen. Bovendien is Concha y Toro een bekende naam voor Chileense wijnen, met goede kwaliteit. Het Wijnplein heeft een uitgebreid profiel van het bedrijf.
Zelf ben ik altijd wat dubbel over een Viognier. Deze druif uit de Rhône intrigeert mij enorm, maar het valt me altijd weer moeilijk de wijnen ervan te beoordelen. Lastig te zeggen wat je nu precies proeft, vaak geuren en smaken die me snel tegen gaan staan. Helaas proefde ik nog zelden een echte topper, zoals een goede Condrieu (een witte wijn ook uit de Rhône).
Bij de hapjes combineerde de Viognier gisteren toch niet echt, al was het zeker geen slechte wijn. Gelukkig viel de wijn bij onze Mahjonggpartners uitstekend in de smaak. De naam werd genoteerd en ik had ook in de supermarkt weer een goede keuze weten te maken.
Dat vind ik heel dapper van je: Viognier kopen bij de supermarkt. Ik heb dat vroeger (enkele jaren geleden bedoel ik) weleens gedaan en was altijd teleurgesteld. Ernstig teleurgesteld zelfs, omdat Viognier erg hoog op mijn liefhebberslijst staat. Ik ben zelf overigens niet zo weg van de door jou gekochte viognier, als ik zo vrij mag zijn :-).
Ik weet wat je bedoelt: hoopvol kocht ik deze fles, maar vond hem uiteindelijk ook niet geweldig. Maar smaken verschillen en onze vrienden waar er weg van. Ik hoop echt binnenkort eens echt goede Viognier te proeven. Nu nog uitzoeken waar je dat bij drinkt!
Carla en Mariella, als je een goede Viognier voor een – eigenlijk veel te – schappelijke prijs wilt, dan ga je naar Henri Bloem en koop je daar de Canteperdix. Neem er rustig 2 dozen van en laat een paar flessen. Je zult merken dat ze met een jaar 5/6 op hun top beginnen te komen. Waarbij: grill eens een paar Jacobsmosselen en schenk er een licht botersausje met wat koriander over.
En als je een topper wilt, maar niet de prijs van een Condrieu wilt betalen, dan moet je het gewoon even laten weten (dat geheimpje heet Richeaume, een domein net buiten Aix en Provence).
Die Casillero del Diablo van Concha y Toro vind ik best een heel aardige viognier, alhoewel ik enkel de 2004 versie ken en niet de 2005, maar de verschillen zullen elkaar niet al te veel ontlopen, denk ik.
De wijn is eigenlijk wat te uitbundig in tropische fruitsmaken en gaat daardoor vrij snel vervelen. Ook is deze viognier moeilijk te combineren met spijzen, uitgezonderd misschien met oosterse gerechten.
Verleden week kocht ik een doosje:
2005 Viognier – Granges de Mirabel – Vin de Pays des Côteaux de lArdèche van Chapoutier.
Gedeeltelijk als vaderdagcadeau, gedeeltelijk voor mezelf. Deze wijn is een stuk ingetogener en suptieler dan de Toro. Mooie zomeravondwijn met een hoog doordrinkgehaltge !
Nou, precies Ed: hij gaat snel vervelen. Dat is trouwens een heel aardig vaderdagcadeautje wat je hebt gekocht !
Echtgenoot kreeg van mij (normaal geven we nooit cadeautjes, maar ik was vergeten hem de ene doos te geven laatst) de tweede doos Clos Marie 🙂
De Canteperdix is idd value for money. Ik ben op dit moment op zoek naar een goede condrieu en kwam toevallig hier langs.
Enfin, de goede condrieu is als testcase. Het is altijd mooi om de top de proeven en dan terug te kunnen koppelen naar bijvoorbeeld de Canteperdrix.
Ook de Rousanne van Canteperdrix is zeer de moeite waard. Laat de Languedoc voorlopig maar geen A.C. krijgen zodat de fijna voignier mooi als landwijn wordt verkocht.
Ik zet trouwens mijn vraagtekens erbij dat je een viognier (canteperdrix) 5/6 moet laten liggen. Deze druif mist daarvoor gewoon weg de zuren.
Sante,
N. Albertus