Als vervolg op het ‘Goede Wijn Weekend‘ ontving ik zojuist nog de reacties op de Nebbiolo Langhe 2004 Ginestrino van Conterno Fantino die we zaterdag dronken bij de rosbief. De eerste reactie van echtgenoot lief op die middag was: ‘zwarte thee, wat een tannines’. Maar uiteindelijk vonden we allemaal dat ondanks de tannines de wijn toch heel goed combineerde met de rosbief. Natuurlijk was de wijn nog veel te jong, dat realiseerden we ons ook wel. Deze Nebbiolo kan nog vele jaren bewaard worden. Dezelfde wijn, maar dan van 2003, had vorig jaar tijdens de wijncursus een onuitwisbare indruk gemaakt op mijn cursisten (en op mij). Vandaar dat ik hem nu had gekozen, me niet realiserend dat inmiddels de 2004 op de markt was. Zo zie je maar weer, toch altijd goed op de jaren letten!
Het restje van de 2004 bleef achter bij onze vrienden en zij dronken dat zondag op. Ariane schreef me: De wijn was wat milder geworden, maar nog steeds erg tanninerijk. Zelf vind ik het een heerlijke stoere wijn, die het heel goed doet bij een lekker stuk vlees of zoiets als lasagne of andere ovenschotel. Ik heb me niet verdiept in het maken/onthouden van geur- en smaakassociaties, dus die kan ik je helaas niet geven. Hij was er beslist niet minder om geworden!
En Bart was helemaal op dreef: Ik moet blijkbaar nog een ‘notitie’ ophoesten?! Nou vooruit. Hier komt ie. Van een amateur, hoor 😉 OK. De wijn had nogal veel tannine. Maar om hem dan meteen ‘zwarte thee’ te noemen is misschien een tikje overdreven. Hij ging prima bij die rosbief. Dan heb je juist een wijn nodig die overeind blijft staan. Toegegeven, na een dag was de Nebbiolo wel een stuk verbeterd. Na het tannine-bombardement proef je opeens dat er een wereld van interessante smaken achter zit. Rustig even in de mond houden, gun je gehemelte even de tijd en laat de smaken nog tot je doordringen als de wijn al lang via de slokdarm verdwenen is. Ik vond hem best lekker! Maar het is en blijft waarschijnlijk een zeer nadrukkelijke, om niet te zeggen ‘opdringerige’ wijn.
En daar heb ik helemaal niets meer aan toe te voegen. Behalve dat ik misschien toch eens wat flessen moet wegleggen, om te kijken hoe de wijn over een paar jaar is. Overigens kocht ik de Nebbiolo bij Margaret Wines in Utrecht.